Το δικό σου Αστέρι

Την άγια νύχτα τη χριστουγεννιάτικη, / ποιος δεν το ξέρει;

Των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα / λάμπει τ' αστέρι.

Κι όποιος το βρει μες' στ' άλλα αστέρια ανάμεσα / και δεν το χάσει σε μια άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το / μπορεί να φτάσει.

Δροσίνης 

Ο ιερός σου τόπος είναι εκεί όπου μπορείς να βρεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά.

Joseph Campbell

Οι δυστυχίες στους ανθρώπους δεν οφείλονται στο ότι δε γνωρίζουν τα καθήκοντά τους αλλά στο ότι τα παραβλέπουν. 

Τολστόι

Μη θες να φτάσεις σε κορφές

τη μοναξιά αν φοβάσαι.

Όσο ανεβαίνεις πιο ψηλά, 

τόσο πιο μόνος θα 'σαι. 

Μπουρίνι θα ξεσπάσει; Ποιος ξέρει;

Μα ποιος μπορεί να πει για την αυγή,

σαν τις παρηγοριές θε να μου φέρνει;

Ας έρθει κι η βροχή και το χαλάζι,

κι ας σπάσουν οι ουρανοί μ' ορμή στη γη.

Εσένα έχω πατέρα! Τι με νοιάζει;

Γ. Βερίτης

«Καλημέρα» και «γεια σου»

Ζούσε μόνη η φτωχή γριούλα μέσα σε μια αφόρητη μοναξιά. Κανείς και ποτέ δεν έμπαινε στο φτωχικό της. Ένα πρωί πήγε με τις πενιχρές της οικονομίες στην αγορά για ψώνια. Γύρισε κρατώντας στα χέρια της αντί για τρόφιμα ένα κλουβί με έναν παπαγάλο μέσα. Τι είναι αυτό ρώτησαν οι γείτονες. Μιλάει! Ξεφώνισε η γριούλα. Μιλάει και λέει «Καλημέρα» και «γεια σου». Και σπάζει έτσι τη μοναξιά, που είναι χειρότερη και από την πείνα και την ανέχεια.

Ρώτησε ο σοφός το Θεό, 

"που μπορώ να σε βρώ"; 

Κι Εκείνος του απάντησε: 

"αν ψάχνεις για μένα με βρήκες ήδη".

Κείνο τον άνεμο ζητώ...

Άπονη παρουσία σου, μου θύμησες την απουσία μου, 

να βλέπω πίσω, να συναντώ τα λάθη μου, να βλέπω μπροστά, τον θάνατό μου, την δύναμή μου.

Πότε θα σε ξεπεράσω αίσθημα του πόνου που Λευχαιμείς τα σωθικά μου;

Φυλακή το Νιώθω", προδοσία η ηδονή, για ένα πάθος φορτώθηκα μια ζωή.

Με πρόδοσες κορμί με κάρφωσες στη γη, μπαλόνια τα αισθήμτά μου δεμένα σε σχοινί, 

Κι εσύ εκεί στην παρουσία σου να μένεις για να βλέπω την απουσία μου, να θυμάμαι έναν άλλο,

 ένα όνειρο μεγάλο, που λυτρομό δεν έχει και ξένος μένω μέσα στο ίδιο κορμί.

Αχ Χρόνε Αθάνατε με πειρασμούς με σκιάζεις κ λες τα όνειρά μου φυλακισμένους ισοβίτες. 

Το μεγαλείο του ανθρώπου

Το μεγαλείο του ανθρώπου βρίσκεται στην απόφασή του να είναι πιο δυνατός απο τη μοίρα του.

Η φωτιά εξαφανίζει τα πάντα στον υλικό κόσμο. Η αγάπη εξαγνίζει τα πάντα στον πνευματικό κόσμο. Βίκτωρ Ουγκώ

Τα δάκρυα

Τα δάκρυα είναι οι πνευματικοί φακοί της ψυχής. Με δακρυσμένα μάτια βλέπεις πάντα καθαρότερα τους γύρω σου και βαθύτερα μέσα σου το Θεό.

Ο Πέτρος ξαναβρήκε το Χριστό και τον εαυτό του, με τα θολά, από τα δάκρυα μάτια του.

Όταν "έκλαυσεν πικρώς"

του Κωσταντίνου Κούρκλουλα

Οι καλοί φίλοι

Οι καλοί φίλοι, που διαλέξαμε, είναι ένα καταπραϋντικό στους πόνους απο τους κακούς συγγενείς που κληρονομήσαμε. 

Χωρίς όνειρα δεν αρχίζει τίποτε. Χωρίς ξαγρύπνια δεν τελειώνει τίποτε. 

Πρόσεχε

Πρόσεχε τις σκέψεις σου γιατί γίνονται επιθυμίες.

Πρόσεχε τις επιθυμίες σου γιατί γίνονται πράξεις.

Πρόσεχε τις πράξεις σου γιατί γίνονται συνήθειες.

Πρόσεχε τις συνήθειες γιατί δημιουργούν χαρακτήρα.

Και ο χαρακτήρας πλέον δεν μεταβάλλεται. Είσαι εσύ!

Να μη βαριέστε το ψάξιμο και να μην κουράζεστε στο σκάψιμο.

Κωστής Παλαμάς

Χρυσή Επέτειο

Στην επέτειο των χρυσών γάμων τους εκείνος έγραψε στο Λεύκωμα της οικογένειας για τη σύζυγό του.

"Στο ιστιοφόρο που διαπλεύσαμε το πέλαγος του βίου μας, στάθηκες πάντα ο ιστός πάνω στον οποίο κυμάτισε περήφανα, η σημαία της οικογενειακής μας ευτυχίας".

Και εκείνη βαθύτατα συγκινημένη συμπλήρωσε: "Αν είχα χίλιες καρδιές θα σου τις χάριζα όλες. Τώρα που έχω μια και μόνη σου την χαρίζω χίλιες φορές".